Wie is Bertien van Woelderen

Op 2 december 1945 werd ik geboren. Vanaf dat moment ging ik door het leven als Bertien van Woelderen.
Graag plaagde ik mijn moeder dat ik met een kwartje in de hand op die datum gevonden werd als vervroegde Sinterklaas surprise aan de rand van het Haagsche bos.

Ik voel me nog steeds erg thuis in mijn boogschutter vel; ben niet erg gesteld op conventies, hou erg van avontuurlijke reizen en dwalen in de natuur en heb een grote hekel aan bekrompen normen en regeltjes.
Vader was arts, gynaecoloog, en moeder grasduinde graag in de wereld van het ongeziene. Daarnaast had zij zich al eind jaren veertig verdiept in alternatieve voeding, toen biologisch dynamisch voedsel, en in allerlei alternatieve huis- tuin en keukenmiddeltjes. Zo kreeg mijn vader, wanneer hij verkouden was en ook moest opereren, een drankje van haar dat gemaakt was van uitgeholde rammenas en suiker. Het scheen erg vies te smaken, maar vader was gedurende de operatie snot-vrij.

Van binnen heb ik het medische van mijn vader en de interesse voor het ongeziene samen met de voeding en huis- tuin en keukenmiddeltjes van moeder tot een geheel gesmeed, hetgeen ik graag betitel als het heilige huwelijk van mijn ouders in mij. Dat heb ik immers van ze meegekregen.

Boeken door Bertien van Woelderen

Mijn eerste boek, de Transparante Mens, gaat over medische basiskennis en psychosomatiek. Al tijdens mijn opleiding tot Verpleegkundige-A vroeg ik mij steeds af waarom iemand kanker had, of MS? Wat maakte dat mensen ziek werden, welke gedachten en emoties speelden hierbij een onzichtbare rol. Waar lag de overgang van emoties naar lichaam? Het boek Molecules of Emotions van Candace Pert gaf het antwoord. En daarmee werd de oorspronkelijke reader medische basiskennis mijn eerste boek.

Omdat ik mijn opleiding tot verpleegkundige volgde in de toenmalige Rudolf Steiner kliniek in Den Haag kwam ik in aanraking met zijn boeken. Veel tekst ervoer ik als thuiskomen en een gevoel dat ik ergens bij een groep mensen hoorde die een soort spirituele familie zouden zijn. Na aan het nodige gesnuffeld te hebben, kwam ik tenslotte in de jaren tachtig terecht bij het net opgerichte Centrum voor Intuïtieve Ontwikkeling. De groei die ik daar doormaakte leidde tenslotte tot mijn tweede boek; De zichtbare en onzichtbare mens.
En last but not least leidde mijn boogschutter natuur me tot het schrijven van mijn 3e boek; De Zonnereizigers.

Er is nog een vierde boek verschenen, Dochter van Pan. Dit boek is autobiografisch, maar speelt zich voor een groot deel af in een vorig leven.
De dochter van Pan is mijn zoektocht naar een meisje die haar tijd doorbracht als geitenhoedster. Niets spectaculairs, totdat zij te maken kreeg met een priester van een eeuwenoude religie in het oude Griekenland in het Lykaion gebergte. Ik besteedde in het nu veel tijd om op zoek te gaan naar dit vorige leven, omdat ik het telkens weer in het leven van nu tegenkwam.
Een vriend van ons vond het een ‘gelaagd boekwerk’, omdat er zoveel verschillende niveaus van denken en geloven de revue passeren. Het boek ligt mij nauw aan het hart. Het spreekt voor zich dat ik het aan aanrader vind.

Uit bijna al mijn werk blijkt mijn liefde voor het werken met energie. Je treft dit ook aan in de artikelen die ik hierover schreef.

TranceArt Opleidingen

In 1992 ontmoette ik mijn huidige levensvriend en echtgenoot Jos Olgers, met wie ik samen in 1999 ons bedrijf TranceArt Opleidingen oprichtte.
Tot 1-9-2014 leidden we veel mensen op tot het mooie vak hypnotherapie en energiewerk. Hypnotherapie heeft veel raakvlakken met het energiewerk (aurahealing en aurareading).
Op 1-9-2014 is TranceArt overgegaan in andere handen, waarna TranceArt in februari 2023 helaas werd opgeheven.

Hier en nu en toekomst

Tijd voor nieuwe dingen… wat houdt me bezig?
Ik kan het zelf niet geloven, maar ik loop alweer tegen de 80, en geniet van mijn welverdiende rust. Ik ben veel in de tuin te vinden. Daar is altijd wat te doen.
Tussendoor heb ik een oude hobby weer tot leven geroepen. Als ik geïnspireerd ben, maak ik kleine schilderijtjes.
Het lijkt erop dat er nog één boek gaat komen. Ik verklap nog niet waar het over gaat. Maar het wordt mooi en inspirerend.
Veel tijd breng ik door in de natuur in Tsjechië, waar ik altijd geniet wanneer mijn kinderen en kleinkinderen op bezoek komen.

Bertien van Woelderen